زندگی در ترکیه – قسمت هفتم: تجربه شیرینی «سفله» در آنکارا
در میان عطر قهوه ترک و طعمهای متنوع شیرینیهای سنتی ترکیه، «سِفله (Sefle)» یکی از تجربههای خاص و کمتر شناختهشدهای است که هر عاشق خوراکیهای اصیل باید آن را امتحان کند. در این قسمت از مجموعه «زندگی در ترکیه»، همراه من باشید تا به دل یکی از شیرینیفروشیهای قدیمی آنکارا برویم و با این طعم دلانگیز آشنا شویم.
شیرینیای با اصالت ترکی
سفله نوعی شیرینی نرم و خوشعطر است که معمولاً با ترکیبی از آرد، روغن حیوانی، شکر و گاهی گردو یا فندق تهیه میشود. ظاهر سادهای دارد اما طعم آن پر از لطافت و گرمی است؛ طعمی که یادآور مهماننوازی مردم آناتولی است. این شیرینی اغلب در کنار چای یا قهوه سرو میشود و در فصلهای سرد، محبوبیت بیشتری پیدا میکند.
تجربه من از سفله در آنکارا
در یکی از خیابان های تونالی در آنکارا، شیرینیفروشی کوچکی پیدا کردم که بوی کره و شکر کاراملیشدهاش از چند قدمی به مشام میرسید. پیرمردی پشت پیشخوان ایستاده بود که با لبخندی صمیمی گفت: «سفله تازه پختهام، امتحانش کن!»
اولین لقمه که در دهانم گذاشتم، طعم دلنشین و بافت نرمش شبیه ترکیبی از حلوا و بیسکویت بود. گرمی طعم آن، سرمای پاییزی آنکارا را از یادم برد.
فرهنگ شیرینی در ترکیه
در ترکیه، شیرینیها فقط برای خوردن نیستند؛ بخشی از فرهنگ و زندگی اجتماعی مردم محسوب میشوند. از باقلوا تا کونِفه، و از لوکوم تا سفله، هرکدام داستانی از تاریخ و ذائقه مردم این سرزمین دارند.
جمعبندی
تجربه سفله در آنکارا فقط چشیدن یک شیرینی نیست؛ لمس بخشی از فرهنگ ترکیه است. هر طعم، خاطرهای از گرمای دل مردم این کشور در خود دارد.
تهیه و تولید محتوا:
این مطلب بخشی از مجموعه «زندگی در ترکیه» است که توسط نازنین بهرامی تهیه شده است.
نازنین بهرامی در زمینه طراحی سایت، تولید محتوا و برندینگ دیجیتال فعالیت میکند و تلاش دارد تجربههای واقعی از زندگی و فرهنگ ترکیه را با شما به اشتراک بگذارد.